Toen Isabel werd geboren in 2011, was haar tante nog niet echt bezig met het maken van babyquilts. Tot groot ongenoegen van Isabel, want die wilde eigenlijk ook wel zo'n mooie deken. Inmiddels (2017) had ze al wel een groot bed en dus werd het een quilt voor een 1-persoonsbed.
Echte patchers onder ons herkennen het patroon direct. La passacaglia van Willyne Hammerstein is een prachtige, maar ook gecompliceerde quilt. Het patroon heb ik aangeschaft in combinatie met de nodige paperpieces en voordat ik aan dit avontuur begon heb ik eerst een paar video's bekeken. In een van die video's kwam ik het concept 'fussy-cutting' tegen, iets dat ik tot die tijd niet kende. Fussy-cutting betekent dat je heel precies (fussy) je stof snijdt (cutting), zodat de afbeelding of het patroon van de stof steeds hetzelfde is. Dit was een echte game-changer voor mij en heeft absoluut bijgedragen aan het geweldige eindresultaat van deze quilt. Niet alleen de vormen die ik creëerde door het patroon zelf, maar ook de patronen die ontstonden door het snijden van de stof op een bepaalde manier gaven de quilt extra dimensies die ik vooraf niet had kunnen bedenken. Isabel heeft de groei van quilt met eigen ogen gezien en ze heeft zelfs hier en daar wat geholpen. Het afwerken van deze quilt vond ik erg lastig. Het patroon is grillig en heeft geen rechte randen. Hierdoor moest ik een keuze maken: uitbreiden of opvullen. Ik heb destijds gekozen voor het laatste, maar achteraf had ik eigenlijk moeten uitbreiden. Toch is het een prachtige quilt geworden, waar Isabel nog steeds heerlijk onder weg kan dromen.
Reactie plaatsen
Reacties